وبلاگ بنویسید...سلامت باشید...

دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که نوشتن وقایع و اتفاقات روزمره( مخصوصا اتفاقات بدبد) به سلامت روحی انسان کمک می کند و افرادی که دفتر یادداشت های روزانه دارند نسبت به دیگران استرس کمتری دارند.

البته دانشمندان در مورد تایپ کردن چیزی نگفته اند ولی من می گویم که: وبلاگ بنویسید... سلامت باشید...

دل خوش کردن از نوع....

آن را که می خواهند پاک از عیب ها کرد

در کوره های تلخکامی می گدازند

مارا به آتش های دنیا می سپارند

تا از وجود ما طلای ناب سازند.

فکر کنم  از «مهدی سهیلی»

پرنده می داند

نظرات دوستان در مورد پست قبلی برایم خیلی جالب بود. موافقم که پرواز مهمه اما مهم تر از پرواز مقصده....اگر یک پرواز به قفس برسه بالهای ما برای پروازهای دیگه بسته می شه...و من این رو دوست ندارم فکر نمی کنم دیگران هم دوست داشته باشند.

خیال  دلکش  پرواز در طراوت  ابر

 به خواب  می ماند

 پرنده در قفس خویش

 خواب می بیند

  پرنده  در قفس  خویش

به رنگ  و روغن  تصویر  باغ  می نگرد

پرنده می داند

 که  باد  بی نفس  است

  و باغ  تصویری ست

 پرنده در  قفس  خویش

  خواب می بیند

(هوشنگ ابتهاج)

از وبلاگ پرهون:

برای رسیدن به توست که پرواز می کنم
نکند قفس باشی

فکرش رو کردید؟

اول خواستم این عکس رو بگذارم که به نظر جالب امد:



بعد هم بگویم که حالم خوبه و فعلا همه چیز روبراه. فقط یک کمی ذوق مرگ شدم بابت درست شدن نظر خواهی که انشالله من هم درست میشوم.

صبح امید

مثل اینکه صبر ما برای راه افتادن نظر خواهی ثمر بخش بود.
این یک دفعه حداقل سنگه با خون جگر لعل شد!

به جان مادرم من بی گناهم

شما شاهد باشید.من فقط می خواستم دوتا کله بکوبانم به طاق.اینها خودشان دارند داوطلب می شوند.

گویند که سنگ لعل شود در مقام صبر

آری شود ولیک به خون جگر شود

گاهی حتی به خون جگر هم نشود....

ساده است ستایش گلی،
چیدنش،
وازیاد بردن که آبش باید داد.

من...بز....

همیشه فکر می کردم اون بزی هستم که اول از همه از جوی می پره اما حالا می بینم شدم یک بره که به هوای پیدا کردن مادرش بدجوری دنبال همه می دود