چه خوش است...
*بدترین مشکل یک وبلاگ نویس اینه که آدرس وبلاگش پیش دوست و آشنا ،لو بره. خواستم یک چیزی بگم اما به فکرم رسید دوستان اینجا رفت و آمد دارند خوبیت نداره
.
* ماه رمضان هم که شروع شده ولی من اصلا آمادگی ندارم. در این جور مواقع باید چه کار کرد؟
*االهم اصلح کل فاسد من امورالمسلمین
*دیروز باز هوا بارونی بود و کلی احساسات لطافتی بهم دست داد.عجب بارونی!عجب آسمونی!عجب ابرهای پنبه ای خوشگلی! حالا کلی تلطیف روحیه شدم.آخی!
عبادت شما قبول
موفق باشيد
چه خوش خواهد ماند.
من هم موافقم خیلی ناجوره که آدم آدرسش لو بره .
بیام اینجا بگم گلشیری هم اینجا می نویسه آخه خوشت می آد می آی اونجا می گی اونجوری. هان؟ لینک رو هم که دیدی .
سلام خانم آره آشناها بخونن تا حدودی یه جور میشه ولی چه باید کرد ...
ما هم همیشه چشم به راه قطره ای بارون .
ممنون که با وجود گرفتاریهای روز مره باز هم بهم سر میزنی ...
در جواب کامنت: امان از دست این خانمها با این عینک بد بینی شان
بابا من اینجوری که فکر می کنید نیستم.
در مورد رفت و اومد دوست وآشنا دست رو دلم نذار که خونه
راست میگی.وبلاگ قبلیمو درشو واسه همین تخته کردم.
سلام
ممنونم که سر زدی
موفق باشی بازم بیا اونجا باحاله می گی نه نگا کن
سلام . ممنون که سرزدی . مشکلات پرشین بلاگ تمومی نداره!
در مورد دعای یادداشتت ، باید بگم : آمین!
حالا ما قریبه شدیم؟از اون موقع تا حالا می گفتی برو وبلاگ دار شو بعد بیا آدرس بدم که!حالا هم می خوای هیچی توش ننویسی به هوای من؟ای...!!می خوای خوب نیام راحت باشی.
خوش به حالتون.. دو روز ما نبودیم تو این تهران در به در بارون اومد. جای منم نفس می کشیدین. اون جایی که من بودم که حمام بود!!
سلام. واقعا بدترین مشکل یک وبلاگ نویس همینه که تو گفتی. من هم به همین دلیل وبلاگم رو حذف کردم. جاری باشید... سلام...